Die allesoverheersende stilte
 tijdens jouw afwezigheid
 Waarvan ik heb gedroomd en
 waarvoor ik vreesde
 Die stilte is zo groot

 Groter dan de zee
 Groter dan de bleke maan
 Groter dan de Piano van 
 Beethoven
 Schoonheid kent geen tijd

 En kan niet eens de stilte 
 doorbreken
 Hoe hard ook de klank
 Als van de motors van
 het vliegtuig
 Dat jou van mij wegnam

 In de hemel loste jij op
 Als een ster die valt
 Maar ik heb geen wens
 gedaan ik las
 de lijnen in zijn hand
 Die wijzen nog steeds naar jou

 De Piano van Beethoven
 Doet er het zwijgen toe
 Alleen de naald die krast
 Jouw naam in mijn hart