Donkerrood

BLØF

De vraag is niet of er nog veel te zeggen valt
en of er ruimte is voor nog meer spijt
het antwoord is overduidelijk
het antwoord geeft zichzelf

mijn hart wordt
donkerrood
donkerrood
de ondergaande zon voelt niet langer warm
de zomer is voorbij en de lucht wordt
donkerrood
donkerrood

de vraag is zelden wie er schuld heeft en wie niet
het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan
en nu is het genoeg geweest
het feest loopt op zijn einde
en de liefde ook

en mijn hart wordt
donkerrood
donkerrood
de ondergaande zon schijnt door het laatste glas
en het laatste beetje wijn en het licht wordt
donkerrood
donkerrood

de vraag is dus of wij nog zwaaien naar elkaar
en hoe je kijkt naar wie van jou was
het antwoord is overduidelijk
het antwoord schreeuwt zichzelf

en je ziet me
donkerrood
donkerrood
je ziet me
donkerrood
donkerrood