Zatruty cierń podskórnie tkwi od lat
Jak znamię, nieusuwalny znak.
(Wszystko to bardzo boli, lecz nie ból przeszkodą)
Co stało się, wiesz tylko ty i on.
(Gdy rozum śpi długo i nie ma przebaczenia)
Czy zemsta zmyje gniew?
Czy wygra z trwogą?

Wszystko to bardzo boli, lecz nie ból przeszkodą,
Gdy rozum śpi długo i nie ma przebaczenia.
Czy zemsta zmyje gniew?
Czy wygra z trwogą?

Zatopić ostrze w sobie czy w nim?
By poczuć ulgę, bo tylko o to chodzi...
Nie możesz dłużej z całych sił
Ciągnąć za sobą w przepaść jutra.
Myśl nieprzerwana od miliona chwil
Nie skończy dzieła i nic nie wskórasz.
Przysłoni znów kolejny świt,
Kolejną noc i dzień bez jutra.