Svinna

Arckanum

þær aterstader endast ener marder af lif ok døþer
þær ener myrkr dimba af mystik liggia sum ener
belæggning yvir marder
þær þi til baka dragna befinner sik

pustandhe vindar hviner ginom træedhen
ofran komliga hviskningar ekiar
lagmælt fran marders indre
myrkr fyller þe ypne ytorna af mosi

glæntornas lius skær starker linier
ginom þæn svagher ok obskyra hinna af dimba
trulstubbarna stirar vaksambert ut yvir þæs synkrez
skoghsfolk irrar ir kring um ir sky ir þæt mosifyllda
græset

snarligen sva thystner marders lif
diuren vænder do skarper pa sina spetsiga øron at
nordher
þæras øghon væxer ok mæþ et sprang sva svinner þem
in ir marders diupa vra

ener stundom. thyster sum døþer hvilar þunger yvir
marders mark
dova dunsar spredhs ut yvir þæn mosifyllda mark
grymtandhe smar prat ok hanskrat ekiar qvalmilt fran
dunklet
bærghatrulen

iagh. gruvas. thyster. lif svinner